The Canadian Press heeft gesproken met jongeren over de financiële uitdagingen waarmee hun generatie wordt geconfronteerd—een moeilijke arbeidsmarkt, onbetaalbare huisvesting en doelen die buiten bereik lijken te liggen.
Een paar uur na een avondje uit met vrienden in het centrum van Toronto, moet de 19-jarige Eleni Koumoundouros een keuze maken. Beëindigt ze de avond vroeg en begint ze aan het uur durende woon-werkverkeer naar Oakville, waar ze bij haar ouders woont? Of geniet ze nog wat langer van de avond en neemt ze het late openbaar vervoer voor lief en het naar huis lopen in het donker? Het is een terugkerende vraag voor de derdejaars student aan de University of Toronto, die zegt dat het woon-werkverkeer een domper op haar sociale leven zet.
Koumoundouros werkt 30 uur per week naast haar studie, maar de huur in het centrum van Toronto is niet betaalbaar. "Ik werk zo hard om dit geld te verdienen, ook al voelt het alsof het geld nergens naartoe gaat."
Koumoundouros zegt dat haar generatie ontmoedigd is door het schaarse aanbod aan banen. De politicologiestudent hoopt al lang op een carrière bij de overheid, zodat ze kan helpen wetten aan te nemen die het leven van mensen verbeteren, en ze hoopt dat de huidige beleidsmakers de omvang van de betaalbaarheidcrisis in Canada beseffen. "Ik denk dat ik gelukkiger zou kunnen zijn. Maar op dit moment ben ik niet helemaal teleurgesteld. Ik ploeter gewoon door en wacht tot alles op zijn plaats valt."
Recent afgestudeerde Lauren Hood dacht dat ze inmiddels aan haar eerste echte baan zou werken en zelfstandig zou gaan wonen. Maar de zaken zijn niet verlopen zoals gepland voor de 21-jarige, die in juni een bachelorgraad in politieke studies, filosofie en een certificaat in rechten aan Queen's University heeft afgerond.
Hood is al maanden op zoek naar een baan en hoewel ze werk heeft gevonden in een winkel, zijn er geen vooruitzichten in zicht in haar studiegebied. "De arbeidsmarkt is op dit moment heel, heel moeilijk om binnen te komen," zegt ze.
Hood woont bij haar ouders in Aurora, Ontario, terwijl ze doorgaat met haar zoektocht naar een baan en rekeningen betaalt met haar bijbaantje als DJ. Haar zoektocht naar een baan is niet gemakkelijk geweest. Hood herinnert zich dat ze een restaurant binnenliep dat wekelijks open sollicitatiegesprekken houdt. "Aan het einde van het gesprek zeiden ze dat dit voor volgend april zou zijn," zegt ze. "Ik dacht: 'Wat bedoel je, volgend april? Het is september!'"
Hood zegt dat ze heeft gesolliciteerd naar meer dan 50 banen gerelateerd aan haar diploma en sinds haar afstuderen slechts twee sollicitatiegesprekken heeft gehad. Omgaan met afwijzingen is ontmoedigend geweest. Hood zegt dat ze terughoudend is om op sommige banen te solliciteren omdat het voor haar moeilijk is om met de teleurstelling om te gaan. "Genegeerd worden door werkgevers is, denk ik, een van de ergste gevoelens."
Hood zegt dat de zoektocht haar plan heeft verstoord om geld te sparen, haar schuld af te betalen en uiteindelijk examens voor de rechtenstudie te doen. "Ik voel me achter," zegt ze. "In mijn hoofd had ik me voorgesteld dat ik zou werken en idealiter zou het fijn zijn om te verhuizen en niet meer thuis te wonen. Maar dat kan ik niet zonder baan."
Taylor Arnt, 27, zegt dat de hoge kosten van levensonderhoud betekenen dat veel jongeren niet in staat zijn om traditionele mijlpalen te bereiken, zoals trouwen of een huis kopen, zo snel als eerdere generaties. Arnt, die in Winnipeg woont, zegt dat in de generaties van haar ouders en grootouders prestaties lineair aanvoelden. Maar dat is niet langer het geval. "Je ging naar school, je kreeg een baan, je trouwde, je kreeg kinderen," zegt Arnt. "Veel van die dromen zijn buiten bereik als we die willen volgen."
Arnt verloor onlangs haar baan als beleidsanalist vanwege overheidssubsidiebesparingen en werkt nu als gecontracteerde consultant en groepsfitnessinstructeur.
Arnt woont bij familie en zegt dat ze "het idee van een eigen huis voorlopig heeft opgegeven." Verhuizen lijkt vergezocht gezien de hoge kosten en haar gebrek aan stabiel werk, zegt ze.
Arnt zegt ook dat ze moet verwerken dat ze misschien nooit zal trouwen of kinderen zal krijgen. "Het is echt moeilijk om voor de toekomst te plannen en aan die doelen te denken wanneer je worstelt om in je dagelijkse basisbehoeften te voorzien," zegt Arnt. "Het gevoel gefrustreerd te zijn dat je, hoe hard je ook werkt, niet op dezelfde plekken kunt komen, filtert denk ik veel door in hoe jongeren dingen ervaren en misschien waarom ze op dit moment zo ongelukkig zijn."
Het kostte de 25-jarige Thivian Varnacumaaran meer dan 400 sollicitaties voordat hij in juli werk vond als elektrisch ontwerper. De nieuwe afgestudeerde van York University in Toronto zegt dat hij genoeg geld heeft om zijn telefoonrekeningen en andere uitgaven te betalen, maar er blijft niet veel over. "Ik worstel nog steeds, zelfs met het bedrag dat ik op dit moment verdien, omdat het een startsalaris is," zegt Varnacumaaran. "Het zal uiteraard tijd kosten om dat te verhogen en het in een loon te zetten waarmee ik comfortabel kan leven."
Hij woont momenteel bij zijn familie in Markham, Ontario, iets wat hij een "privilege" noemt. "Ik wil niet aan onnodige dingen uitgeven, dus doe ik mijn best." Varnacumaaran zegt dat hij veel andere jonge afgestudeerden kent die het moeilijk vinden om de eindjes aan elkaar te knopen. Het minimumloon van Ontario is $ 17,60 per uur. Varnacumaaran zegt dat het dringend is om het te verhogen om de kosten van levensonderhoud beter te weerspiegelen.
Desondanks is hij hoopvol over zijn toekomst. Hij zegt dat zijn grootouders het kolonialisme en de burgeroorlog in Sri Lanka hebben overleefd. Toen zijn familie naar Canada verhuisde, waren ze afhankelijk van liefdadigheid van groepen zoals het Leger des Heils, maar bevinden ze zich nu in een redelijk goede positie.
Varnacumaaran zegt dat hij hoopt ooit een eigen gezin en kinderen te hebben. Hard genoeg werken, zegt hij, en "je krijgt wat je wilt."
Het bericht Zo kijken sommige jonge Canadezen naar hun financiële toekomst verscheen eerst op MoneySense.


Financiën
Deel
Deel dit artikel
Link kopiërenX (Twitter)LinkedInFacebookE-mail
Meest invloedrijk: Javier Pérez-Tasso
Pérez
